Tuesday, December 14, 2010

നീയെന്‍റെ മഴ

ഇറവെള്ളത്തിലൊഴുക്കിയ 
ഏതോ കളിത്തോണിയില്‍ 
നീ തന്ന ഓര്‍മ്മകള്‍ക്കൊപ്പം, 
ഞാന്‍ എന്നെയും 
മറന്ന് വെച്ചിരുന്നു....!

എന്റെ ഇടനാഴിയില്‍ 
വീണ്ടും മഴയുടെ 
കാലൊച്ച മുഴങ്ങുകയാണ്..!

എഴുനിറങ്ങള്‍ കലങ്ങിയൊലിച്ചു 
പെയ്തു തുടങ്ങുകയായി, 
മഴ...!

മഴയ്ക്ക് പുറകെ, 
ചെമ്മാനം പൂത്ത 
ഒരു സായംസന്ധ്യയില്‍ 
ആദ്യം നാം കണ്ടുമുട്ടി...;

പിന്നെ, 
വേലിപ്പടര്‍പ്പില്‍ 
പച്ച നിറത്തില്‍ തിമിര്‍ത്തു പെയ്യവേ, 
ശ്വാസമടക്കി, 
അന്യോന്യം പുണര്‍ന്നു നിന്നു.

മാമരങ്ങള്‍ക്ക് കീഴെ
കൈകോര്‍ത്തു നടക്കവേ, 
ചാരനിറത്തില്‍ പെയ്തു.

കാറ്റ് കവര്‍ന്ന , 
എന്റെ കമഴ്ത്തിയ കുടയ്ക്കുള്ളില്‍
നുണക്കുഴികള്‍ തീര്‍ത്തു.

ഇരുട്ട് പുരണ്ട മഴ..;
ഇടവഴിച്ചുമരില്‍ ചാരി
ഒരു ചുടു നിശ്വാസം 
കവിളില്‍ പരത്തി, 
എന്റെ ചുണ്ടിലും പെയ്തു.

ഇപ്പോഴും, 
എന്റെ സ്നേഹത്താല്‍ 
നിന്റെ കണ്ണുകള്‍ 
നിറയാറുണ്ട്.

അതില്‍ 
ഞാന്‍ സ്വയം
നഷ്ടപ്പെടാറുമുണ്ട് .

നീയെന്റെമഴ, 
മഴയല്ലാതെ 
നീയെനിക്ക് 
മറ്റാരാണ്?

5 comments:

  1. ശ്രീരാംDecember 20, 2010 at 1:34 AM

    കൊള്ളാം സന്തോഷ്‌ .. നന്നായിരിക്കുന്നു..

    ReplyDelete
  2. കവിത ഇഷ്ടപ്പെട്ടു.ഭാവുകങ്ങള്‍..

    ReplyDelete
  3. അനുഭവമാണോ സന്തോഷ് കവിതയായി രൂപംകൊണ്ടത്..?
    കൊള്ളാം.

    ReplyDelete